"Ονομάζω ελευθερία τον να μπορώ να σκέπτομαι ή να μην σκέπτομαι για κάτι"

Η ελευθερία είναι μια λέξη που την μεταχειριζόμαστε καθημερινά και για την οποία έχουν γραφεί αναρίθμητα δοκίμια. Είναι ένα αγαθό που κατακτήθηκε ύστερα από αιματηρούς αγώνες καθώς ο άνθρωπος δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί ποτέ με την υποδούλωση, τον καταναγκασμό και την καταπίεση. Η ελευθερία είναι έννοια σύμφυτη του ανθρώπου. Γεννιέται για να ζήσει ελεύθερος, για να δημιουργήσει, για να ασκήσει το πνεύμα του. Η ελευθερία αποτελεί κινητήρια δύναμη όλων των αρετών. Παρ’ όλα αυτά για τα όρια της ελευθερίας του λόγου έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις. Μιλώντας για την ελευθερία του λόγου, συζητάμε για ένα πρωταρχικό αγαθό στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Μόνο με την ελευθερία του λόγου οδηγείται κανείς στην αλήθεια και στην αυτογνωσία. Χωρίς αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί η τέχνη και οποιαδήποτε επιστήμη. Πώς όμως μετριέται η ελευθερία του λόγου; Ως που μπορεί να φτάσει προκειμένου να μην γίνει ασυδοσία; Πρέπει ο καθένας μας να αντιληφθεί ότι τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις μας πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή αντιστοιχία. Πρέπει όλοι μας, αλλά και ο καθένας χωριστά, να αντιληφθούμε ότι βασική προϋπόθεση στην άσκηση της ελεύθερης έκφρασης του λόγου είναι ο σεβασμός της ελευθερίας των άλλων. Ο καθένας μπορεί να εκφράζει οτιδήποτε θέλει χωρίς όμως να προσβάλλει την προσωπικότητα του άλλου. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα τηλεοπτικών εκπομπών αλλά και βιβλίων και ταινιών, που γνώρισαν την κοινωνική κατακραυγή λόγω του περιεχομένου τους, αναγκάζοντας τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσουν στην απαγόρευση της προβολής ή της κυκλοφορίας τους. Βέβαια απαγόρευση και ελευθερία είναι δύο αντιφατικές έννοιες. Ωστόσο, δεν είναι ηθικά ορθό να υπάρχουν τηλεοπτικά και άλλα μέσα που θίγουν τη δημόσια αιδώ και προσβάλλουν τους πολίτες. Στη φύση του κάθε ανθρώπου είναι να σκέφτεται, να διατυπώνει τη σκέψη του και να ασκεί κριτική. Σ’ αυτά δεν μπορεί να τεθεί κανένας περιορισμός γιατί τότε εμφανίζεται το φαινόμενο της λογοκρισίας. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί η γνώμη του να εκφράζεται δημόσια όταν αυτή αντικρούεται με την άποψη ολόκληρης της κοινής γνώμης. Έχουμε παραδείγματα όπου μια τέτοια άποψη πυροδότησε ένα μεγάλο κύμα αντιδράσεων και συγκρούσεων. Το ίδιο ισχύει και για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Κάθε δημοσιογράφος ή παρουσιαστής μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τη γνώμη του χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν θα υποστεί κυρώσεις αν αυτή παραβιάζει τους κανόνες του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου. Ο Τύπος άλλωστε είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο μέσο που οδηγεί στην μη ελεύθερη έκφραση των σκέψεων και των πεποιθήσεων του δημοσιογράφου απαγορεύονται. Σύμφωνα με το άρθρο 14 του Συντάγματος, η κατάσχεση των εφημερίδων και άλλων εντύπων επιτρέπεται σε περίπτωση προσβολής της χριστιανικής και άλλης γνωστής θρησκείας, προσβολής του Προέδρου της Δημοκρατίας και δημοσίευσης πληροφοριών σχετικά με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Έτσι λοιπόν, η ελευθερία του λόγου συνεπάγεται τον ανθρωπισμό, την πρόοδο και την ευσυνειδησία, αγαθά που δεν μπορούν να υπάρξουν όταν αυτή στηλιτεύεται σε μια εποχή που όλα είναι υποκινούμενα από πολιτικά και άλλα συμφέροντα.